Czekaliście? Chcieliście pograć ze znajomym, który zapomniał się zapisać do testów? A może nie powiodło wam się w konkursach, które organizowaliśmy i nie mieliście jeszcze okazji pograć w Hearthstone? Mamy dla was dobrą wiadomość od Blizzarda:

Od czasu BlizzConu 2013 i nawałnicy informacji związanych z nowym dodatkiem w uniwersum Warcrafta panował względny spokój. Cisza, spokój, przynajmniej nie ryzykowaliśmy udławieniem się uszkami w barszczu reagując na nowe doniesienia od Blizzarda. Ale cisza zazwyczaj ostrzega przed burzą.

Tym razem Panem Burz został Brian Holinka, starszy projektant gry, odpowiedzialny za PvP.

.@Shaee33 @Matteygf We're planning an additional PvP season for mists. Details on end of season rewards, timeline, & new gear to come soon.

— Holinka (@holinka) January 7, 2014

Tak, zanim ujrzymy Draenor, czeka nas jeszcze jeden sezon PvP.

Co to oznacza? Spekulacji czas!

• Sezon PvP trwa od 4 do 6 miesięcy, zazwyczaj około 20 tygodni, co oznacza, że Draenoru prawdopodobnie nie odwiedzimy przed wakacjami.
• Możemy spokojnie założyć, że czekają nas jeszcze 4 tygodnie aktualnego sezonu. Potem tydzień przerwy i ostatni sezon PvP Mists of Pandaria. To daje nam koniec aktualnego sezonu 5.02, a początek kolejnego - 12.02. 20 tygodni i mamy 2.07. Czy w takim razie Warlords of Draenor zawitają do nas na początku lipca?
• Jeśli Blizzard będzie wierny tradycji, to profesje powinny zostać wzbogacone o nowe przedmioty na poziomie 522 i 548.
• Czy ostatni sezon PvP tego dodatku stanie się poligonem doświadczalnym dla Blizzarda?
• Co w takim razie z PvE? Czy czeka nas teraz 6 miesięcy Siege of Orgrimmar, czy też dostaniemy jakiś mini rajd na "pociechę" (Halion wersja MoP się kłania)?

W obecnej chwili niczego nie możemy być pewni, poza jednym - niedługo czeka nas spora dawka informacji dotyczących 15 sezonu PvP w World of Warcraft. Tymczasem perspektywa rychłego startu beta-testów kolejnego dodatku boleśnie się oddala...

Co jakiś czas Blizzard wywiesza na swojej stronie internetowej nowe ogłoszenia z ofertami pracy. Czasami, od wielkiego dzwonu, pojawi się coś związanego z krajem nad Wisłą. Tak też się stało w marcu 2013, o czym informowaliśmy na łamach WoWCenter.pl.

Po kliknięciu na ogłoszenie pojawiała się całkiem długa lista wymaganych skilli. Zasadniczo wykształcenie jako takie mam, nawet w wymaganym kierunku, jestem native speakerem języka polskiego, a tego też chcieli, w kręgu moich zainteresowań znajdują się gry komputerowe oraz twórczość firmy, mam nawet parę książek. Tylko wymaganego doświadczenie brak.

Stwierdziłem jednak – co mi szkodzi, raz kozie śmierć. Toteż w marcu wysłałem na platformę CV, jakieś tam skany dyplomów i certyfikatów. I zapomniałem o całej sprawie.

Za jakiś czas widzę odpowiedź na skrzynce. Blizzard… Piszą mi, że dziękują za aplikację, wszystko spoko, tylko zapomniałem o liście motywacyjnym. No tak. Both in English and Polish. No to skrobnąłem, wrzuciłem i już sobie wybiłem z głowy całą akcję, no bo kto by w ogóle brał na poważnie kogoś, kto nawet do końca nie przeczytał, co trzeba wysłać.

Fast forward do początku maja. Siedzę sobie wcinając najtańsze frytki z najtańszą rybą, a tu dzwoni telefon. Patrzę na wyświetlony numer – zagranica, nieznany. Z gębą pełną frytek odbieram, a tu bardzo miła pani przedstawia się jako E. i pyta się, czy ja to ja. A że to byłem ja, to potwierdziłem. Bo ona dzwoni z Blizzard Entertainment i zajmuje się rekrutacją, i mają mnie na oku, i chcą mnie sprawdzić i… i… i… a ja banan na twarzy, pikawa wali jak oszalała i tylko yes, yes, yes. No to E. mówi, że pierwszym etapem jest rozwiązanie testu, który mi wyślą na maila. #################################################### Umówiliśmy się na poniedziałek 13 maja – przecież pechowy jest tylko piątek 13. Cały weekend siedziałem i przypominałem sobie wszystko co wiem na temat tłumaczenia, gier Blizzarda, oddychania, uspokajania się i utrzymywania przytomności.

#####################################################################################################
#####################################################################################################
#####################################################################################################
#####################################################################################################
#####################################################################################################
#####################################################################################################
#####################################################################################################
#####################################################################################################
#####################################################################################################
#####################################################################################################
#######################################################

Później oczywiście na spokojnie sprawdzam, co tam poczyniłem – część zrobiłem źle, część miała błędy, a części wcale nie zrobiłem. Po głębszej analizie okazuje się, że poszło raczej beznadziejnie. Ale spróbowałem się, nie? Będę miał o czym opowiadać, że się starałem do ważnej firmy i tak dalej.

Mija tydzień. Nic. Mijają dwa – nic. Mija miesiąc – nadal cisza. No to po sprawie. Parcia już dawno nie ma, czas się skupić na pisaniu licencjata (obrona za 3 tygodnie – 4 lipca) i magisterki (syndrom WPP – Wymagający Pan Promotor). Jestem stanowczo za stary na studiowanie dwóch kierunków.


Przychodzi ostatni tydzień czerwca. Po paru moich mailach, w których się przypominałem, E. odpisuje – sorki za opóźnienie, mamy zamieszanie w biurze i tak dalej, zapraszamy do Wersalu pod Paryżem na rozmowę między 1 a 8 lipca. W załączniku są podane wszelkie adresy oraz instrukcje jak dojechać do biura z lotniska de Gaulle i Orly. Zamieszczamy również potrzebne mapki. Proszę tylko odpisać, kiedy będę, żeby mogli mi zaklepać rozmowę z panem A.

No i gleba. Co teraz, co teraz co teraz?! 4. obrona. Do Paryża samolot tydzień przed? 1400zł w jedną stronę. Jeszcze wyraźnie napisali, że przelot i zakwaterowanie to tylko i wyłącznie mój biznes i za nic nie oddają. A jak Paryż to przecież też narzeczona. Jak, co, kiedy, WTF? Piszę, czy nie można o tydzień przełożyć. Ale nie, musi być ten tydzień. No to dzwonię, jeżdżą autobusy, jeszcze jestem student to taniej, 380zł w obie strony za osobę, ale za to jedzie się circa 14 godzin. No cóż dużego wyboru nie ma. Hotel? Znalazłem najtańszy, trochę daleko od Wersalu, ale metrem naziemnym (RER) można dojechać. 100 euro za 2 noce dla 2 osób.

4 lipca się obroniłem (na piąteczkę), 6 już siedzieliśmy w autobusie. Pozwolicie, że pominę ten fragment opowieści – jedyne co robiłem to spałem i czytałem wydruki o historii firmy, o grach, fabułach, oraz przeglądałem książkę z gramatyki angielskiego – na wszelki wypadek, żeby się nie wygłupić totalnie.

Dojechaliśmy 7 lipca do Paryża z parogodzinnym opóźnieniem, czyli raczej nici ze zwiedzania. Z gigantyczną torbą pojechaliśmy do hotelu i w kimę. Całą noc człowiek w nerwach, jeszcze gorąco, bo w dzień było prawie 40 stopni. Wstaliśmy wcześnie rano i gdzieś koło 10 ruszyliśmy do Wersalu. Rozmowa na 14:00 ale przecież obcy kraj, trzeba dojechać, znaleźć biuro, może coś zjeść. Do siedziby Blizzarda dotarliśmy koło 11:00, zostało mnóstwo czasu, to dla rozluźnienia poszliśmy zwiedzać Wersal.

Koło 13:15 byliśmy z powrotem w biurze, wchodzimy, mówię pani w recepcji że ja na rozmowę i jestem umówiony z panem A. Proszę się rozgościć, pozwiedzać, można porobić parę zdjęć. Na dziedzińcu stoi rzeźba Królowej Ostrzy prawie w skali 1:1, na trawce kocyki z ludźmi wcinającymi lunch, obok wejście do stołówki „Pod Murlockiem” albo coś w podobnym stylu sugerując się szyldem. Po chwili relaksu czas na rozmowę.

O 14:00 przyszedł A. i zaprosił na górę po uprzednim podpisaniu NDA – nie mogę rozmawiać o rzeczach, które widziałem, dopóki nie zostaną oficjalnie ogłoszone. Człowiek od razu myśli, że zobaczy jakieś stoły chirurgiczne z rozciętymi ufoludkami albo jakieś inne zderzacze cząsteczek. Poszliśmy na górę, narzeczona została z książką w lobby.


Przechodząc obok biur widziałem typowe oznaki wytężonej pracy „komputerowców” – artystyczny nieład znany niektórym jako bałagan, plakaty metalowych zespołów obok proporczyków z gier i innych gadżetów, na biurkach figurki bohaterów znanych franczyz i klocki, oraz, oczywiście, pistoleciki strzelające gumowymi strzałkami wiadomej firmy.

Zaprowadzono mnie do pustego briefing roomu, gdzie odbyła się rozmowa. Otóż muszę przyznać, że odrobinkę się nie odnalazłem – wszyscy pracownicy ubrani w szorty i koszulki, chodzący w japonkach (z resztą tak samo jak mój rozmówca), wszyscy uśmiechnięci i rozgadani, a rozmowa kwalifikacyjna... smutna, zimna, sucha, nieciekawa. „Choć nie chcem, to muszem” nadmienić, że mój angielski w mowie był trochę lepszy od pana A., ale on ciągle taki zdenerwowany jakiś był. Później dołączył do nas C. i wzięli mnie w krzyżowy ogień.

#####################################################################################################
#####################################################################################################
#####################################################################################################
#####################################################################################################
############################################################## Kiedy będzie wiadomo? On już siada i to sprawdza, max 2 tygodnie. Dzisiaj 8 lipca, no to gdzieś koło 22. Pożegnaliśmy się i wyszliśmy na obiad i zwiedzanie Paryża.

Po miesiącu dostałem odpowiedź, że są pod wrażeniem moich umiejętności, ale jednak muszą mi podziękować i że może kiedyś w przyszłości. No cóż, smuteczek, ale starałem się, przygodę przeżyłem, mam czym się pochwalić, Paryż i Wersal zwiedziłem. I dotarłem bardzo daleko, a to już coś.

Czy było warto? Tak, choć wypłukałem się z pieniędzy. Czy powtórzyłbym to? Oczywiście, w końcu PRAWIE pracowałem w Blizzard Entertainment!

#Aktualizacja#: Zostaliśmy poproszeni o usunięcie niektórych bardziej szczegółowych fragmentów felietonu Tommy'ego.

Jakiś czas temu studio Legendary Pictures ogłosiło pierwszych członków obsady. Dzisiaj już wiemy, że dołączą do nich Daniel Wu i Clancy Brown.


O ile ten pierwszy znany jest przede wszystkim fanom kina azjatyckiego, to Clancy Brown powinien być znany wszystkim - grał w Skazanych na Shawshank, Żołnierzach Kosmosu i, oczywiście, w Nieśmiertelnym. Ponadto podkładał głos w wielu serialach animowanych i grach komputerowych (m.in. Hades z God of War 3).

Nie wiadomo jeszcze, w jakich rolach aktorzy zostaną obsadzeni, ale to chyba bez znaczenia, bo mi Kurgan i tak pasuje:

Na oficjalnym europejskim forum World of Warcraft pojawiła się istotne ogłoszenie dotyczące Aren i Pól Bitwy rozgrywanych na serwerach Starego Kontynentu. Już niebawem skrzyżujecie swe ostrza z zawodnikami z Rosji.


Entuzjaści rywalizacji PvP w Europie mogą się tylko cieszyć. Dzięki dołączeniu do matchmakingowej puli drużyn z Federacji Rosyjskiej czasy nudnego oczekiwania w kolejce powinny się nieco skrócić.

Godnie powitajcie braci Rosjan, kiedy staniecie z nimi w szranki. Naostrzcie broń i poduczcie się trochę rosyjskiego, żeby wiedzieć, jak właściwie czytać te krzaczkowate nicki Healerów, których koniecznie musicie zneutralizować.

Jak wiecie, kilka dni temu odwiedził nas Święty Mikołaj z firmy Mega Bloks. Zostawił nam prezenty dla naszych użytkowników. Aby zdobyć nagrody, wystarczyło odpowiedzieć na pytanie:

Starcie których 2 bossów z uniwersum Warcrafta chcielibyście zobaczyć i który boss - według was - wygrałby w takim pojedynku?

Do wygrania były następujące prezenty:






Wybór był ciężki, otrzymalismy od was sporo ciekawych propozycji. Nie trzymamy was już w napięciu, oto lista wygranych:

Fobos

Chciałbym zobaczyć pojedynek Lich Kinga i Illidana. Źródłem istnienia oraz ich mocy jest płonący legion więc są na równym poziomie. Nie byłoby dominacji ze strony konkretnego zawodnika i dlatego walka byłaby zaciekła i ciekawa. Według mnie walke wygrałby jednak Arthas, rzeź jaką zgotował Lordaeroni bardzo wzmocniła ostrze mrozu, Iliidan nie może tak sukcesywnie zwieszkać swojego powerlevela. Owszem nadal ma metamorfoze w zanadrzu, ale nawet w tej formie nie byłby w stanie oprzeć się dobrze nam wszystkim znanej umiejętności Lich Kinga a mianowicie Fury of Frostmourne! Arthas dodatkowo posiada wiele atutów pochodzących ze współistnienia z Ner'zhulem. Podsumowując to wszystko lata treningu oraz piekelne moce Illidana nie są w stanie sprostać wyzwaniu jakie stanowi Ostrze Mrozu naładowane tysiącami ofiar oraz jego właściciela Paladyna i Warlocka w jednym.

Radeghost

Bohaterowie byli wycieńczeni, Deathwing triumfował. Biały śnieg pod Wyrmrest Temple był udekorowany przeróżnymi wzorami z krwi smoków i członków Hordy i Przymierza. Alexstrasza, Malygos, Ysera i Nozdormu byli pokonani, nie wiadomo nawet, czy żyli. Aspekt Śmierci osiadł na puchatym podłożu. - Godzina Zmierzchu nastała! Drżyjci... Zawył. Potworny skowyt przeciął powietrze. - Śmiesz przybywać na moją ziemię? - nieprzyjemny i dziwny głos rozległ się jakby znikąd. Deathwing rozłożył skrzydła i ryknął, tym razem rozdrażniony. - Kim jesteś? GDZIE jesteś? Nieważne, zginiesz tak jak i... - To ja jestem śmiercią. Ziemia się zatrzęsła, zwłoki poległych ludzi i smoków powstały jak jeden mąż. Błysk światła i... Król Lisz pojawił się przed obliczem smoka. - Koniec tej zabawy. Ze śniegu zaczęły wychodzić kości, nie, nie kości, ręce... całe ciała, szkielety, nerubianie, niczym plaga obsiadły Aspekt Śmierci, zanim zdążył wzbić się do lotu. - Odpowiesz za to! Arthas stał. Nie ruszył nawet głową, kiedy geisty i ghule wspinał się po behemocie, zrywały z niego pancerz, wgryzały się w ciało i rozrywały skrzydła. Jedyne, co było słychać, to wycie i szamotaninę. Neltharion został "obleziony" jak przez mrówki. Upadły Książę odwrócił tylko głowę i spojrzał na ledwie przytomnych herosów, ale szybko się obrócił, by szepnąć coś do upadłego aspektu. - Jesteś mój. Wbił Ostrze Mrozu w głowę Deathwinga. Jego skowyt zatrząsł ziemią, nawet Arthas musiał zacisnąć zęby. Nieumarli opadli ze smoka, który już nie oddychał. - Powstań, Neltharionie - rzekł Pan Umarłych, wyjmując Ostrze z jego masywnej, opadłej na ziemię głowy. Po chwili poruszyło się jego skrzydło. I drugie. I łapa. I ogon. Bohaterowie przyglądali się z niedowierzaniem, ale nic nie mogli zrobić. Neltharion wstał, jego oczy biły mroźnym błękitem, a od klatki piersiowej i zdartych łusek zaczął rozchodzić się twardszy niż stal lód. - Zerwać elementium i założyć mu saronitowe łuski - wyszeptał Arthas. Stojący już Upadły Aspekt zwrócił się słabym głosem do Króla. - Służę teraz tylko swemu panu. Król Lisz uśmiechnął się. - Niedługo się spotkamy... - rzucił do rannych bohaterów, po czym zniknął. Nieumarły lewiatan odleciał w kierunku północy.

yoriaiko

Millhouse "Lowly" Manastorm, największy oraz najbardziej pyskaty gnomski mag obydwu światów, niezrównany władca arkanów magii! z przeciwnej strony: Kanrethad Ebonlocke, niezwykle utalentowany oraz ponadprzeciętnie ambitny warlock zgłębiający potęgę magii demonów! Przedstawienie bohaterów zacznę od strony defensywnej, Millhouse dysponuje niezwykłymi skillami magii lodu, tarcza zimna czy lodowy blok, potrafi również kontrolować przeciwników za pomocą takich czarów nova lodu, strach czy furii cienia, a w razie nieuchronnego zagrożenia, po prostu rozmazać się w powietrzu, stając się po prostu nietykalnym na każdą odmianę magii, czyż trzeba czegoś więcej? być może tak!, Kenrethad może nie potrafi tak skutecznie bronić swej postaci, lecz nie musi! zastępy demonów przyzwanych przez tego potężnego czarnoksiężnika skutecznie obronią swojego władcę! Prawdziwa uczta zacznie się jednak przy liście zdolności ofensywnych obydwu zawodników. Można by tu długo wymieniać pociski każdego koloru zdolne zabić każdego zwyczajnego mieszkańca Azeroth, w bardzo szybkim, bolesnym jak i widowiskowej spopieleniu, lub powolnej, lecz nieuchronnej agonii. To co najważniejsze, w tym pojedynku, to jednak ostateczna zagłada! zarówno Kenrethad jak i Millhouse potrafią używać czarów ostatecznej zagłady! Pierwszy z nich potrafi w mgnieniu oka spowodować istny kataklizm zdolny zniszczyć całe miasta! Co więcej, to zaklęcie nie może zostać zatrzymane przez jakiegokolwiek śmiertelnika! Po prostu nieuchronna zagłada! Millhouse nie pozostaje jednak w tyle! Jego bliska zagłaaaaaada jest tak diaboliczna, że ciężko wręcz ją opisać słowami i nikt tak na prawdę nigdy nie widział czym właściwie jest. Wynik takiego starcia wydaje się nie do przewidzenia, jednak osobiście obstawiam zwycięstwo Manastorma, gdyż jak mi nieoficjalnie wiadomo, nawet po swojej śmierci, może wysłać na swoich przeciwników kilku prawników...

Ze zwycięzcami skontaktujemy się za chwilę poprzez PW i pozwolimy, zgodnie z kolejnością powyżej, zdecydować o zestawie.