Aror

Przeznaczenie orczych hord
Historia i legendy dotyczące
inwazji i dominacji nad krainami ludzi
opisane przez
Garonę z Rady Cienia

Przeznaczenie orczych hord
Opowieści o walce i zwycięstwie zawsze były opowiadane, w przeszłości zależało od przywódcy każdego ataku, czy ma być on udokumentowany. Podczas gdy wodzowie byli wspaniali w wojnie, brakowało im umiejętności, aby przekazać o niej wiedzę pisanymi słowami. Pokazuję przykład:

“Thok przejść przez błyszczącą dziurę. Potem ja upadam, ale ja czuję się dobrze. Ja znajduję wiele dobrych rzeczy do jedzenia. Znajdujemy wioskę. Miażdżymy ich i jemy ich jedzenie. Thok zatrzymać się teraz. Głowa boleć od pisać.”

Fakt, jestem zarówno orkiem i człowiekiem, ale połączenie umiejętności i wyszkolenia, które nabyłam podczas moich podróży, podniosło mnie na stanowisko, które obecnie zajmuję. Jako główny interpretator Rady Cienia mam na swych barkach obowiązek utrwalania dziejów naszego podboju tego świata i ostatecznego oblężenia krain ludzi. Ja, Garona, teraz pokornie przedstawię tamtą historię...

Nasze przeznaczenie dotyczące dominacji nad tymi krainami zostało zapowiedziane przez klanowych mistyków setki lat temu. Powstając z brudnych bagien i mokradeł, orcze hordy przeszły przez ten świat, aby spełnić tamto przeznaczenie. Wiele lat minęło, gdy nasze wpływy powoli rozszerzyły się, powodując ból i ciemność, które podążały naszym śladem. Wrogowie byli na bujnych polach, ukryci w gęstych lasach lub na skalistych urwiskach spoglądających na wybrzeże, ale nasze armie zmiażdżyły każdą żałosną obronę, którą nasi przeciwnicy mogli zmobilizować. Ich plony umarły na łodygach, a teraz ich pola leżą ugorem, ponieważ nie zostawiliśmy nikogo żywego do opieki nad nimi. Używając tajemnych mocy naszych czarnoksiężników i nekromantów, sprawiliśmy, że nawet nasi najpotężniejsi przeciwnicy nie mogli długo wytrzymać przeciwko zwiększającemu naporowi. Nasi przeciwnicy upadali jeden po drugim, a my stawaliśmy się silniejsi z każdym zwycięstwem. Z czasem, przez podbijanie każdego, kto przeciwstawiałby się naszemu dojściu do władzy i przez zniewalanie tych słabszych ras dla naszego użytku, zawładnęliśmy zarówno naturą i stworzeniami, aby w końcu wznieść się na szczyt tego świata.

Wciąż pragnęliśmy więcej, a dekady nieustannych kłótni między klanami podzieliły nas od środka. Wkrótce powstały frakcje, a każda chciała kontrolować orkami dla siebie. Te drobne spory przerodziły się w konflikt zbrojny, a potem w wojnę, jako w coś potrzebnego dla żądnej podbojów, gorącej krwi. Jeśli krainy nie byłyby rządzone przez naszych wrogów, wtedy moglibyśmy zagarnąć je dla naszych braci.

Jedynym klanem, który ignorował te gry o władzę, byli czarnoksiężnicy. Odosobnieni w swych wieżach widzieli niebezpieczeństwo, które było obecne. Nekromanci napełnili przez te bitwy ziemię i podziemia rzekami krwi, a czarnoksiężnicy bali się, że żaden ork nie pozostanie żywy. To posłużyło zakłóceniu delikatnej równowagi, która pozwalała im kontrolować moce, które dzierżyli i była niezbędna, aby działały ich zaklęcia. Jeśli ta równowaga miała być zachowana, orcze hordy musiały być zaspokojone nowymi walkami przeciwko wspólnemu wrogowi.

Podczas okresu badań zauważono małe rozdarcie w materii. Wiele lat minęło, podczas których czarnoksiężnicy próbowali odkryć tajemnice tej niewielkiej szczeliny. Przeprowadzanie licznych prób i testów doprowadziło do wniosku, że ten fenomen mógłby posłużyć jako portal do innego świata, jeśli dałoby się go kontrolować. Orczy czarnoksiężnicy zaczęli eksperymentować nad szczeliną, stopniowo czyniąc ją większą i bardziej stabilną. W końcu mogli stworzyć mały portal, ale wystarczająco duży, aby jeden z ich klanu mógł przejść.

Opowieści, z którymi ten osobnik powrócił, niemal przekonały jego kolegów, że doświadczenie, którego doznał, pozostawiło go szalonym, ale dziwne, nieznane rośliny, które trzymał, posłużyły jako pewny dowód jego wypowiedzi. To pozwoliło sekcie zebrać najmocniejszych przywódców rozbitych klanów orków i żądać, aby zaprzestali swej wojny na jeden rok. W końcu obiecali spróbować zagarnąć nowy świat.
Kontrolowanie szczeliną okazało się być łatwiejsze, ponieważ ciągle rosła większa i po przejściu trzech księżyców, była gotowa do wysłania małego oddziału żołnierzy do tego nowego świata. Niebieski krąg energii, około dwa i pół orka w średnicy, był widokiem, który przywitał wodzów orczych klanów. Pasma czerni i czerwieni ścigały się po nim i trzaskały z pozaświatowymi ogniami. Siedmiu wojowników weszło do portalu i wróciło z raportem opisującym rodzaje krain i stworzenia, które były znalezione po drugiej stronie. Gdy czarnoksiężnicy zaczęli swe zaklęcia, aby zdobyć moc szczeliny, zaczęło się wycie – najpierw niskie, potem coraz wyższe, jak wycie ciemnego wilka podczas krwawego księżyca. Gdy dźwięk był prawie ogłuszający , wojownicy weszli w krąg, teraz ożywiony tysiącem kolorów przeplatających się i ścierających w jakimś kosmicznym tańcu. To, co czekało na tą siódemkę, było nawet poza ich najdzikszym wyobrażeniem.

Splądrowanie wsi było łatwo sprawą, niewartą opowiadania. Jeszcze setki razy opowieść była relacjonowana, a a sto razy więcej można było się jej spodziewać i się nią rozkoszować. Skupisko dziwnych budynków o ostrych krawędziach było pierwszą oznaką jakiegokolwiek prawdziwego oporu, którą napotkali. Wyboista, brudna ścieżka prowadziła do trzech farm. Szarość świtu rozświetliła się, gdy słońce tego świata wzeszło nad wzgórzami. Była to jasna, żółta kula, która świeciła dwukrotnie mocniej niż nasza własna i czyniła dnie nadzwyczajnie gorącymi. Następnie z dziwnego, małego baraku wyszło coś, co musiało być przedstawicielem prawdziwej rasy tych krain. Te stworzenia były małe, różowe i pozbawione mięśni. Wojownicy uśmiechnęli się do siebie złośliwie, wiedząc, że, jeśli ci reprezentowali główną rasę, to nie muszą prawie nic robić, aby zagarnąć ten świat, zwycięstwo było kwestią chwil. Wyruszyli ze swej kryjówki, najechali wioskę i zabili każdą żyjącą istotę, jaką mogli znaleźć. Mężczyźni stawiali mały opór, ale kobiety i dzieci poddawały się zabiciu. Ich domy przetrzymywały kilka wartościowych przedmiotów, lecz pola były przepełnione smacznym ziarnem. Ich zwierzęta, chociaż były małe, również okazały się wspaniałe, a te których nie mogli zjeść lub zabrać były spalane. Drobiazgi przyniesione z tego miejsca były wykonane w nieznany orkom sposób i zostały szybko zabrane przez przywódców klanów do ich własnych skarbców. Ten nowy świat był pełen rozległych i spokojnych obszarów, a jego słabi obrońcy dodadzą drogi klejnot do korony orków.

Nasza hierarchia wartości jest łatwa – tylko najsilniejszy przetrwa. Wszystkie polityczne sprawy lub spory są rozstrzygane w otwartej debacie. To w wielu przypadkach może doprowadzić do walk, ale to jest najszybszy i najłatwiejszy sposób, aby dojść do porozumienia w większości spraw. Każdy ork ma prawo powiedzieć swe argumenty tak długo, jak może je porównywać z faktami – lub ze stalą. Oznaka siły daje pierwszeństwo, a siła jest wielka w hordach. Zdecydowane zwycięstwo w bitwie daje dowódcy i jego wojownikom honor i władzę. Słuszność tego jest wątpliwa, jednak im wyżej się ktoś wspina, tym dłuższy – i bardziej śmiertelny – upadek.

Przez ten czas wiele dowiedzieliśmy się o tym nowym świecie i o tych, którzy go zamieszkują. W wielu sprawach są trudni do zrozumienia, ale zarówno są dosyć podobni do nas w wielu innych. Ostre uderzenie w głowę powoduje śmierć. Brak pożywienia powoduje śmierć głodową. Ból również oddziałuje na nich tak, jak na wszystkich naszych przeciwników i jest efektywny podczas wyciągania informacji.

Wiedza, że nazwa tego miejsca brzmiała Azeroth, a tutejsi mieszkańcy byli nazywani ludźmi, była jedną z pierwszych kawałków informacji, które zebraliśmy. Zaczęliśmy przejmować Azeroth ostrożnymi ruchami i ucząc się wszystkiego, czego mogliśmy, ale zbyt szybka, pochopna opinia wywołała smak chciwości w skażonych umysłach wodzów orczych klanów. Po przedstawieniu wielu argumentów ogłoszono, że atak na wysoki zamek na północy mógłby posłużyć zmiażdżeniu naszych przeciwników i umieszczeniu orków na tronie władzy. Coraz więcej wojowników przeszło przez szczelinę, a razem z nimi, wydawało się, że przybyła esencja naszego świata. Czarnoksiężnicy twierdzili, że był to jakiś efekt portalu, ale krainy przy naszej bramie stały się wkrótce takim samem pustkowiem jak krainy naszego domu.

Wejście do zamku było prostą sprawą, na szczęście to, co uczyniło ten świat tak atrakcyjny dla nas, wychowało również słabość w ludziach. Ich strażnicy byli nieprzygotowani, gdy nasze siły wlały się przez bramy i mury ich twierdzy. Ich mężczyźni dobrze zatrzymywali nas tak długo, jak mogli, ale nasza liczba i siła wkrótce przechyliły szalę zwycięstwa na naszą stronę. Zwycięstwo byłoby zapewnione, ale nadjechali ich wielcy wojownicy z wierzchowcami. Tamte diabły jechały na bestiach mięśni i ścięgien, które przejechały przez nasze szeregi i zadały naszym wojskom tyle samo obrażeń, co ich jeźdźcy. Ci rycerze, jako takich poznaliśmy ich, zebrali kilku żołnierzy, którzy zostali i zaczęli wycofywać nas z zamku. Nasz każdy ruch był odparowywany, aż zostaliśmy zmuszeni do wycofania się w kierunku bramy prowadzącej z powrotem do naszego świata. Jakąś magiczną sztuczką byli zawsze na naszym tyle, bokach i naszej ścieżce. Ledwo doszliśmy do krawędzi bagien, które teraz otaczały portal i umknęliśmy naszym prześladowcom w ich mrocznych głębinach.

Minęło około piętnaście lat od tej kosztownej decyzji, która zmieniła kurs naszego przeznaczenia. Wielu domagało się zamknięcia bramy, podczas gdy inne odłamy walczyły o następny atak na ludzi, ze wszystkimi naszymi siłami. Poza tym chaosem wyrósł pojedynczy ork ze sprytem i podstępem, które posiadało tylko kilku innych. Ostrożne manipulacje i używanie każdego wsparcia, które mógł otrzymać, czyniły jego głos coraz mocniejszy w miarę upływu czasu. Po rozprawieniu się z kilkoma kluczowymi przeciwnikami, niewielu mogło stawić jakikolwiek opór jego planom, a Blackhand był wielkim, orczym wodzem wojennym nad swym ludem.

Jego okrucieństwo i dominacja w walce są tylko cieniem jego żądzy władzy. Uczył się strategii i przebiegłości, dzięki którym ludzkie armie mogły pokonać przytłaczające liczby orków. Z tych taktyk nauczył się, aby zorganizować rozproszone ataki naszych najeżdżających drużyn. Szukał pomocy u obu domostw tajemnych sztuk, szukając innych broni, aby je dodać do swego arsenału. Kulminacją tych planów będzie zjednoczenie wszystkich orczych klanów – jednakowo armii, czarnoksiężników i nekromantów – aby przynieść ostateczne zniszczenie ludzkiej rasie. Wiek Chaosu jest teraz na wyciągnięcie ręki.
Garona z Rady Cienia

The Swamps of Sorrow
Blackhand przydzielił cię do placówki w Swamps of Sorrow. Twoje zadanie jest na tyle proste, że nawet wódz wojenny czuje, że jesteś zdolny je wykonać. Zbuduj co najmniej sześć farm, abyśmy mogli utrzymać naszych żołnierzy dobrze nakarmionych i gotowych do walki. Tylko głupiec zostawiłby swe skarby niestrzeżone, więc musisz zbudować również koszary, aby obronić te farmy.

The Borderlands
Jak użądlenia osy, ataki ludzi stają się coraz bardziej uciążliwe. Zostałeś przydzielony do małej placówki na the Borderlands of the Swamp of Sorrows. Masz bronić naszych ziem przed najazdami tych wygłodniałych psów, miażdżąc każdą opozycję, którą napotkasz.

Grand Hamlet
Ludzie rosną w siłę w Grand Hamlet. Placówka będzie pod twoją dyktaturą, abyś użył jej, jak chcesz. Następnie musisz przygotować i poprowadzić siły do zniszczenia Grand Hamlet i wszystkich, którzy tam mieszkają. Blackhand nie będzie tolerował żadnych ocalałych – ci ludzie muszą dostać ciężką lekcję pokory.

The Dead Mines
Goniec od wodza wojennego obudził cię z twego nocnego snu. Córka Blackhanda, Griselda, uciekła z wygnaną bandą ogrów Turoka. Nasi wilczy jeźdźcy śledzili ich do lochów ukrytych pod Dead Mines. Znajdź bandę zbuntowanych świń Turoka i zabij ich wszystkich – w tym Griseldę. Nie może sprzeciwić się rozkazom swego ojca... nigdy ponownie.

The Red Ridge Mountains
Wracając z lochu, otrzymałeś wiadomość od lepszych zwiadowców, że ostatnio założona placówka blisko Red Ridge Mountains jest pod oblężeniem. Grupa jeźdźców została wysłana, aby pomóc ci w odzyskaniu placówki i zmiażdżeniu ludzkiej opozycji. Twoim drugorzędnym zadaniem jest znalezienie i kompletne zniszczenie ich obozowiska, kładąc koniec temu zagrożeniu na dobre.

Sunnyglade
Ludzie z Sunnyglade stali się tłuści i leniwi ze swego dobrobytu. Miasto jest jak dojrzała śliwka czekająca na zerwanie. Pomaszerujesz na ich słabe, ludzkie armie i rozbijesz je na kawałki. Gdzieś w mieście jest wieża, którą musisz zostawić nienaruszoną, abyśmy mogli nauczyć się, jak tworzone są ich zaklęcia. Zawiedź mnie, a będę miał twą głowę na włóczni u bram Black Rock Spire.

The Black Morass
Nadszedł czas, aby przejąć władzę nad hordami orków dla siebie. Blackhand okazał się głupcem, rozmieszczając swe osobiste wojska i zostawił otwartą przestrzeń, którą możesz wykorzystać. Kluczową placówką w Black Morass jest rdzeń linii zaopatrzenia Blackhanda – nie tylko do jego czołowych grup bojowych, ale też do jego zamku w Black Rock Spire. Całkowite zniszczenie tej placówki zakłóci działanie jego dowódczej bazy wystarczająco długo, abyś bezpiecznie go obalił.

Opactwo Northshire
Zniszczenie placówki Blackhanda zostawiło go w słabej pozycji. Rada Cienia, wyczuwając twój wzrost we władzy, nakazuje zabójstwo Blackhanda i podnosi cię na stanowisko wodza wojennego. Wilczy jeździec przynosi ci wiadomość, że nasz najlepszy szpieg, pół-orczyca Garona, została zdemaskowana przez ludzi z opactwa Northshire i uwięziona tam. Ona ma wartościowe informacje na temat nowych i potężnych zaklęć, które mogłyby pomóc ci w zniszczeniu twego odpowiednika – króla Llane'a. Nie ufając nikomu, aby wypełnić tą konieczną misję w czasie, musisz znaleźć ją i następnie całkowicie zniszczyć opactwo, aby chronić jej tajemnice.

Północny Elwynn Forest
Ze swymi nowo odkrytymi zaklęciami nadszedł czas, aby wypalić ludzką okupację z naszych ziem. Na południu są dwie ludzkie placówki, które stanowią największe zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa. Raporty od zwiadowców z pobliża tych miast pokazują, że kluczem do naszego sukcesu w tej konfrontacji jest utrzymywanie ludzkich sił na ich mostach, podczas gdy wzmacniasz swoje siły ataku. Zaszczyty walki będą twoje, jeśli osobiście poprowadzisz armie, które odzyskają naszą ojczyznę.

Centrum ziem ludzi
Posmakowałeś zwycięstwa i pragniesz więcej. Oczywiste jest, że jeden decydujący cios w ludzi, który uczyni totalną i całkowitą dominację naszej rasy, jest prostą sprawą. Twoi szpiedzy zebrali informacje, które wskazują na obozowisko blisko centrum ziem ludzi, gdzie ich rycerze i żołnierze są wysyłani, aby ćwiczyć. Mimo, że nie będą spodziewać się ataku, powinni zaprezentować dobrą walkę. Zniszczenie tego terenu wielce osłabiłoby ich siły i podkreśliłoby twoją pozycję jako wodza wojennego. Nikt nie powinien przeżyć!

Goldshire i Moonbrook
Ostateczny marsz do domu króla Llane'a, zamku Stormwind, jest na wyciągnięcie ręki. Tylko dwie żałosne osady stoją na drodze twej niesamowitej siły, stworzonej przez twe okrutne przywództwo. Ludzie okazali się być zabawną opozycją, ale godzina zagłady nadeszła dla nich. Całkowite i zupełne zburzenie bliźniaczych miast Goldshire i Moonbrook przetnie linę życia między królem i jego ludem, czyniąc go marionetką czekającą na ścięcie.

Zamek Stormwind
Stormwind jest nasz do wzięcia! Orcze hordy zbierają się jak myszołowy do padliny, gdy moment przeznaczenia jest na wyciągnięcie ręki. Niskie warczenie wypełnia powietrze, gdy twoi wilczy jeźdźcy wzbudzają swe wierzchowce do szaleństwa. Ziemia się trzęsie, gdy katapulty są załadowywane i przemieszczane na swą pozycję. Ognie otaczającego cię, płonącego gruzu tańczą w twych oczach, gdy patrzysz na dziewicze, białe wieże zamku Stormwind. Biel, która wkrótce będzie umyta krwią króla Llane'a. Z jego upadkiem, całe Azeroth będzie twoje!

Zwycięstwo dla Hordy
Po zdziesiątkowaniu ludzkich sił splądrowanie ich zamku było prostą sprawą. Okazali niewielki opór, gdy przeciąłeś ich słabego władcę swym wojennym ostrzem i wrzuciłeś jego ciało do fosy. Odebranie Stormwind utrzymało twoich wojowników w dobrych nastrojach, a dary złota i klejnotów, które przynoszą tobie, są obfitym hołdem dla twojego dowództwa. Wino płynie jak krew, a zapach świeżo gotowanych mięs napełnia cię satysfakcją, gdy zaczynasz swą zwycięską ucztę. Krajobraz płonie ogniskami, gdy grupy bojowe zahartowanych orków świętują dominację nad tymi ziemiami pieśniami wojny i zwycięstwa. W końcu zająłeś swe prawowite miejsce jako władca tej krainy i jako wódz wojenny orczych klanów...

Jakie nowe podboje będą wyczekiwać na ciebie w tym miejscu? Rada Cienia zaczęła przynosić ci informacje dotyczące ziem za wielkim morzem, które są jeszcze nietknięte przez orczą władzę. Czarnoksiężnicy również starają się o twoje zezwolenie na wznowienie swych eksperymentów z portalem, ich zamiarem jest podbój innych światów. Dzięki władzy, którą teraz posiadasz, twe wybory są nieograniczone – ale są to wybory na inny czas...

The Swamps of Sorrow
Blackhand przydzielił cię do placówki w Swamps of Sorrow. Twoje zadanie jest na tyle proste, że nawet wódz wojenny czuje, że jesteś zdolny je wykonać. Zbuduj co najmniej sześć farm, abyśmy mogli utrzymać naszych żołnierzy dobrze nakarmionych i gotowych do walki. Tylko głupiec zostawiłby swe skarby niestrzeżone, więc musisz zbudować również koszary, aby obronić te farmy.

Grand Hamlet
Ludzie rosną w siłę w Grand Hamlet. Placówka będzie pod twoją dyktaturą, abyś użył jej, jak chcesz. Następnie musisz przygotować i poprowadzić siły do zniszczenia Grand Hamlet i wszystkich, którzy tam mieszkają. Blackhand nie będzie tolerował żadnych ocalałych – ci ludzie muszą dostać ciężką lekcję pokory.

The Borderlands
Twoja placówka na Borderlands jest atakowana przez ludzkie armie. Blackhand chce, abyś ty i ostatni żołnierze z jego kadry bronili rejon... do śmierci. Jeśli wódz wojenny zbierze wystarczająco złota do rekrutacji wzmocnień, to wyśle je najszybciej jak się da...

Epilog
Blackhand domaga się twojej usługi, w celu wyeliminowania ludzkiej szumowiny z tej ziemi. Zasoby są ograniczone, jednak wymagany jest wkład do przywołania na front większej ilości żołnierzy. Następnie będziesz miał władzę nad jeźdźcami ujeżdżającymi wilki i będziesz mógł użyć mrocznych zaklęć czarnoksiężników, aby kontrolować moce podziemi. Są tajemnicze lochy do przeszukania, świątynie do zbezczeszczenia i armie króla Llane'a do zmiażdżenia pod twoją piętą. Ty zdecydujesz, kto ostatecznie będzie władał Azeroth!

W Erze Chaosu dwie frakcje walczyły o dominację. Królestwo Azeroth było w dostatku. Ludzie, którzy tam mieszkali, zmienili ziemię w raj. Rycerze Stormwind i klerycy opactwa Northsire wędrowali w najdalsze zakątki świata, służąc ludowi króla z honorem i sprawiedliwością. Dobrze wyszkolone armie króla utrzymywały trwały pokój przez wiele pokoleń. Potem przybyły orcze hordy.

Nikt nie wiedział, skąd przyszły te stworzenia i nikt nie był przygotowany na terror, jaki stworzyły. Ich wojownicy dzierżyli topory i włócznie ze śmiercionośną wprawą, podczas gdy inni ujeżdżali mroczne wilki tak czarne jak bezksiężycowa noc. Niszczące moce ich złych zaklęć, pochodzących z ogni podziemi, były niewyobrażalne.

Z pomysłowym arsenałem broni i potężną magią te dwie siły zderzają się w rywalizacji sprytu, inteligencji i brutalnej siły, a zwycięzca obejmie władzę nad całym Azeroth. Witaj w World of Warcraft.

Regent
Jako test twych umiejętności, król mianował cię regentem małego kawałka ziemi. Ponieważ musimy utrzymać nasze armie na polu walki dobrze zaopatrzone, musisz przebudować miasto w centrum rolnicze z co najmniej sześcioma farmami. Zaleca się również zbudowanie koszarów dla obrony, ponieważ nasi zwiadowcy donoszą o orczych patrolach w tym rejonie.

Kyross
Teraz jest czas, abyśmy zapewnili trwały pokój w okolicach Grand Hamlet. Musisz znaleźć orczą placówkę Kyross, która leży głęboko na Swaps of Sorrow i zniszczyć ją.

Grand Hamlet
Mała wioska w pobliżu Borderlands of Swamps of Sorrow została zaatakowana przez orczą siłę inwazyjną. Musisz zebrać kilka oddziałów, które zostały do dyspozycji króla i bronić miasto tak długo jak to możliwe. Jeśli król potrafi zebrać fundusze, to wsparcie może być w drodze...

Epilog
Król Llane ma desperacką potrzebę twego nieustającego przywództwa w walce przeciwko inwazji orków na Azeroth. Skarbce królestwa pustoszeją przez wojnę, więc potrzebny jest twój wkład w zebranie pieniędzy na więcej armii. Będziesz mógł poszerzyć swe siły o dzielnych, konnych rycerzy i potężnych magików, którzy potrafią przywołać stwory, aby walczyły o twą sprawę. Istnieją wielkie niebezpieczeństwa, które wyczekują na ciebie, jak również kopalnie do odkrycia, potwory do pokonania i złe siły orczego wodza wojennego Blackhanda do zwyciężenia. Los Azeroth czeka!

Regent
Jako test twych umiejętności, król mianował cię regentem małego kawałka ziemi. Ponieważ musimy utrzymać nasze armie na polu walki dobrze zaopatrzone, musisz przebudować miasto w centrum rolnicze z co najmniej sześcioma farmami. Zaleca się również zbudowanie koszarów dla obrony, ponieważ nasi zwiadowcy donoszą o orczych patrolach w tym rejonie.

Grand Hamlet
Orkowie w okolicach Grand Hamlet stają się coraz bardziej nachalni w swych atakach, a nasi szpiedzy informują nas, że gromadzą dużą armię do marszu na miasto. Król wysyła ciebie wraz z małym oddziałem żołnierzy, abyście zebrali ludzi i obronili miasto przed wszelką opozycją.

Kyross
Z rozbitymi grupami najazdowymi Blackhanda, nadszedł czas, abyśmy zapewnili trwały pokój w okolicach Grand Hamlet. Musisz znaleźć orczą placówkę Kyross, która leży głęboko na Swaps of Sorrow i zniszczyć ją.

The Dead Mines
Minęło jakieś dwadzieścia miesięcy, odkąd Sir Lothar, jeden z najwspanialszych bohaterów korony, poprowadził ekspedycję do Dead Mines, w celu znalezienia Zaginionej Księgi Boskości. Nigdy więcej o nich nie słyszano. Jednak najwspanialszy rycerz ukazał się ostatnio opatowi Northshire w wizji – poobijany i proszący o pomoc. Król Llane nakazał tobie poprowadzić oddział wojowników i uzdrowicieli do kopalń, by spróbować znaleźć Sira Lothara, uleczyć go i przynieść razem z innymi ocalałymi z powrotem.

Las Elwynn
Las Elwynn jest strategicznym kluczem do zabezpieczenia Borderlands. Placówka w pobliżu południowo-wschodniego skraju lasu posłuży jako twoja twierdza. Król wyznaczył jednego ze swych rycerzy, aby ci pomógł, więc twoje zadanie oczyszczenia rejonu z mrocznych sług Blackhanda może być łatwiej ukończone.
Opactwo Northshire
Mnisi opactwa Northshire są pod oblężeniem grupy wojowników, którzy zostali przekonani przez agentów wroga do walki z koroną. Dostaniesz komplet rycerzy do poprowadzenia do opactwa, które jest już pod atakiem. Jedź mocno i szybko, gdyż musisz zapobiec jego zniszczeniu. Gdy zabezpieczysz opactwo i zmusisz do powrotu te zdradliwe kundle, następnie będziesz musiał zniszczyć przeciwników u ich źródła.
Sunnyglade
Drużyna najazdowa całkowicie opanowała wioskę Sunnyglade. Zwiadowcy donoszą, że ocaleni zostali zabrani do ukrytej, orczej zagrody, aby służyć jako niewolnicy. Musisz wziąć oddział wojowników i uratować grupę chłopów, którzy zostali uwięzieni gdzieś w obozie orków. Nasz zwiad potwierdza, że wszyscy są razem i że musisz zniszczyć ogrodzenie, aby otworzyć drogę dla ich ucieczki. Odbudowa Sunnyglade jest również niezwykle ważna, ponieważ będziesz potrzebować ich pomocy w zniszczeniu orczych łowców niewolników.
Medivh
Powstał nowy kryzys, który grozi końcem życia wszystkiemu, co służyłoby królowi. Zły czarnoksiężnik Medivh zaczął opróżniać duszę samej ziemi, aby zwiększyć swe mroczne moce. Musisz zabrać drużynę do jego wieży i zniszczyć go zanim przywoła wystarczająco energii, aby zabić wszystkich, którzy by mu się sprzeciwili. Strzeż się jego mistrzowskich umiejętności w czarnej magii, legenda mówi o jego umiejętności dowodzenia demonami piekła.
The Black Morass
Nadszedł czas, aby podjąć walkę we własnej krainie Blackhanda. Król Llane nakazał pełny atak na orków, domagając się, aby ta plaga, która rozprzestrzenia się po całym królestwie, została zlikwidowana. Na wschodzie Borderlands leży Black Morass, gdzie orcze hordy rozbijają swe obozowiska. Musisz poprowadzić armię na ten cuchnący region i zniszczyć wszelkie ślady ich mrocznej obecności.
Świątynia potępionych
Gońce przybyli i przekazali ci poważne wiadomości. Król Llane zginął tego dnia, zamordowany przez zdradziecką Garonę w zamku Stormwind. Jego ostatnim poleceniem było, abyś założył płaszcz władcy wojennego i zakończył tę walkę, która wyczerpała ziemię z jej zasobów, a teraz zabiła jej króla. Zwiadowcy donoszą, że głęboko na Black Morass leży jedna z najmroczniejszych siedzib Blackhanda – świątynia potępionych. Żaden chłop nie śmie zbliżać się do tej ohydnej świątyni, a tylko najdzielniejsi z twych rycerzy zgodzili się towarzyszyć tobie w tej misji. Musisz uderzyć śmiało i bez pomyłki, bo nie będzie żadnego wsparcia.
Rockard i Stonard
Tu bije chore i złowrogie serce plugawych ziem Blackhanda. Siostrzane miasta Rockard i Stonard są wszystkim, co stoi między siłami królestwa a twierdzą Blackhanda – Black Rock Spire. Po naradzie z twymi wodzami wojennymi droga do zwycięstwa jest jasna. Musisz zniszczyć Rockard i Stonard, tym samym odcinając wszystkie linie wsparcia i dostaw, tak aby mogła być przeprowadzona ostateczna ofensywa na Black Rock Spire.
Black Rock Spire
Black Rock Spire stoi przed nami! Niebo nad cuchnącym bagnem napełnia się zebranymi chmurami burzowymi, które oznaczają zagładę dla przegranego w tej ostatecznej konfrontacji. Napięcie wisi w powietrzu jak ciężki płaszcz na twych ramionach, gdy twoje oddziały przygotowują się do nadciągającej bitwy. Nad zgiełkiem i chaosem, który kłębi się na polu bitwy, stoi zamek Blackhanda, jego spojrzenie sięga na dół, na strefę walki, gdzie będzie się decydować przeznaczenie kraju. Zniszcz twierdzę i tych, którzy próbowaliby ją obronić, a Azeroth będzie uwolnione od zatrutego uścisku Blackhanda na zawsze!
Zwycięstwo dla Azeroth
Upadek Black Rock Spire oznaczał ostateczne zwycięstwo dla sił Azeroth. Po zabiciu Blackhanda i zniszczeniu ich twierdzy, nieliczni, rozproszeni orkowie, którzy przetrwali, szybko pokłonili się przed twoją potęgą. Uroczystość, która nastąpiła po walce, trwała wiele dni i nocy, a muzyka i radosne festyny rozbrzmiewały w całym kraju. Lud królestwa przeszedł wiele mil, aby zebrać się w zamku Stormwind i jest zachwycony mistycznymi pokazami i dźwiękami dostarczonymi przez nadwornych magików, podczas częstowania się ucztą niezrównanego przepychu. Wśród uroczystości twe wstąpienie na tron jest uznawane przez twoich nowych poddanych i jesteś obdarzony tytułem Obrońcy Korony. Podczas gdy wieczorne świętowanie przeciąga się do wczesnych godzin porannych, ty oddalasz się do świętości twojej sali tronowej...

Obowiązek rządzenia Azeroth jest wspaniałą odpowiedzialnością i powinien okazać się twym największym wyzwaniem do tej pory. Samotne uczenie się zawiłości nadwornej polityki będzie jak żeglowanie po nieznanych wodach. Król Llane był znany z rządów sprawiedliwych i uczciwych, a ty postanawiasz być tak biegły jak on. Jest również sprawa odkrycia dokładnego miejsca, z którego orkowie weszli do tego świata i odgadnięcia drogi do zakończenia zagrożenia innej inwazji na zawsze - - ale to jest historia na inny czas...

Na długo przed Wielkim Rozbiciem, pięć smoczych gromad – czerwone, niebieskie, brązowe, zielone i czarne – zostało obciążonych obowiązkiem obserwowania kiełkującego świata Azeroth. Sindragosa była ukochaną małżonką niebieskiego smoka Malygosa, nazywanego również Tkaczem Zaklęć, strażnikiem całej tajemnej magii.

Wielki, czarny smok Neltharion, Strażnik Ziemi, został obdarzony władzą nad ziemią i jej głębinami.

Z pomocą goblińskich sługów, Neltharion stworzył potężny artefakt zwany Duszą Smoka. Przekonał swych smoczych braci, aby wzmocnili dysk, twierdząc, iż udaremniłby on zbliżającą się inwazję demonicznego Płonącego Legionu.

Jednak Neltharion zdradził swych smoczych sojuszników podczas ataku Legionu, prowokując apokaliptyczną bitwę w niebie nad Studnią Wieczności.

Malygos i Sindragosa dołączyli do niebieskich smoków w otaczaniu Strażnika Ziemi. Zaatakowali czarnego smoka...

Ale Neltharion użył mocy duszy smoka, aby ich odeprzeć, dziesiątkując niemal wszystkie niebieskie smoki.

Podmuch rzucił Sindragosę daleko przez krainę, głęboko na zamarzniętą północ.

Oślepiona i bliska śmierci desperacko szukała drogi do Dragonblight, miejsca, do którego smoki instynktownie podróżowały, by umrzeć.

Niezdolna dłużej do lotu, Sindragosa spadła na chłodną ziemię w regionie Icecrown. Niebieska smoczyca zebrała resztki swej energii, aby wezwać Malygosa na pomoc.

Jej jedyną odpowiedzią był wyjący, arktyczny wiatr. Walczyła, ale droga była zbyt długa; boleśnie uświadomiła sobie, że jej dusza nie znalazłaby wytchnienia w Dragonblight. Jej życie nadal zanikało, podczas gdy jej zdrowie psychiczne pogarszało się.

W środku jej delirium, ostateczne myśli Sindragosy zwróciły się do żalu i nienawiści: nienawiści przeciwko Legionowi, nienawiści przeciwko Neltharionowi, nienawiści nawet przeciwko Malygosowi. Ale najbardziej nienawiści przeciwko światu śmiertelników.

I w chwili swej śmierci... Sindragosa poprzysięgła zemstę.